Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

E vau acabar en diguent que se vesèm aquelas garrolhas entre pluralistas e occitanistas, es benlèu perdequé los segonds son estats maladreches mai d'un cop dins la forma. Per lo fons, pas de problèma: calia ben donar un nom a una lenga que n'avia pas (desencusatz per los accents, sabe pas faire sus l'ordinator). E aqueste mot novèl, 'occitan, me conven. Se un autre a quicom de melhor, que vengue e que lo prepause. Ieu, ai acceptat aqueste tèrme, emai sabe que ges de paisan o pescaire l'emplegava. Mas aquo es pas una rason ! anàvem pas contunhar de sonar aquo patoés o biais frontinhanés de parlar, saique ! Mas torne dire que los occitanistas an benlèu nafrat involontariament de monde amb aquela istoria d'occitan referencial...
M'arrèste aqui. Parlatz a vostre biais, es encara temps de sauvar quicom. Mas despachatz-vos, que me fasètz pensar a de Comanches que se baton ambé de Cheyennes dau temps que los longs cotèls desbarcan. Compren que pot.